کد مطلب:29945 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:103
عبد الرحمان بن جُندَب نقل كرده است كه ابو برده به زیاد گفت:گواهی می دهم كه حُجْر بن عَدی، همانند آن اصلع،[1] نسبت به خداوند، كفر ورزیده است. منظور وی نسبت دادن كفر به علی بن ابی طالب علیه السلام بود؛ زیرا آن حضرت، اصلع بود. عبد الرحمان مسعودی، از ابن عیّاش مَنتوف گزارش كرده است كه:ابو بُرده را دیدم كه از ابو عادیه جُهَنی (قاتل عمّار یاسر) پرسید:آیا تو عمّار بن یاسر را كشتی؟ گفت:آری. گفت:دستت را به من بده. و آن گاه دست وی را بوسید و گفت:هرگز [ این دست، ] آتش نبیند! ابو نعیم، از هشام بن مغیره، از غضبان بن یزید روایت كرده است كه:ابو بُرده را دیدم كه به ابو عادیه (قاتل عمّار یاسر) گفت:آفرین به برادرم! بیا این جا. و آن گاه وی را در كنار خویش نشاند.
از جمله دشمنانی كه قدر و منزلت علی علیه السلام را كم می شمردند، ابو بُرده (پسر ابو موسی اشعری) بود كه این دشمنی را چون میراثی از پدر داشت.